بازی کردن یکی از نیازهای اساسی کودکان در تمام سنین است. کودکان با بازی کردن انرژی خود را تخیله می‌کنند و علاوه بر آن بازی کردن نقش بسیار مهمی در سلامت جسمی و روانی کودکان ایفا می‌کند.

بازی کردن از نیازهای اولیه کودکان است، همانگونه که غذاخوردن لازمه رشد جسمی کودک است بازی کردن نیز به مثابه غذای روحی است که لازمه رشد ذهنی و روحی کودک می‌باشد. توجه به این نیاز کودک در تمامی سنین کودکی توسط والدین الزامی است. 

از آنجایی که کودکان از 4 سالگی به بعد وارد مرحله کنش و واکنش با افکار پیجیده می‌شوند لازم است بازی‌های آنها دارای کمی‌پیچیدگی شود. بازی‌های مشکل‌تر باعث می‌شود کودک از مهارت‌های بدنی و فکری خود استفاده نمایند. استفاده از بازی‌های بسیار پیچیده که برای کودکان بزرگتر از 4 سال است توصیه نمی‌شود. زیرا پیچیدگی بسیار باعث درماندگی کودک در حل مسئله می‌شود و این مسئله پیامدهایی مانند رها سازی بازی را در پی خواهد داشت.